Manifesto of Factory of Found Clothes /2002
The place of the artist is on the side of the weak.
Weakness makes a person human, and it is by overcoming weakness that heroes are born.
We do not extol weakness, but rather appeal to kindheartedness and humanity.
The time has come to return compassion to art!
Compassion is an understanding of the weakness of others and a joint victory over that weakness.
You cannot call it sentimentality.
It is Freedom standing on the barricade with naked breast, defending the child in each of us!
You say that art is only for the very smart, that it’s an intellectual game? That there is no place left for true impact, that strong emotions belong exclusively to Hollywood? It’s not true! Because in that case, art would be meaningless, cold, incapable of extending a helping hand.
Art is not an abstract game but an adventure; not cold rationalism, but live emotion. The artist is not a mentor or tutor, but a friend; not a genius, but an accomplice. Rather than enacting didactic social projects, we must help people to stop fearing themselves, help them to accept themselves and grow better. Society is made up of people. Only by helping these people follow the path of self transformation, do we change society. There is no other way.
Kunstenaars kiezen de kant van de zwakkere.
Zwakte maakt menselijk. Zwakte overwinnen doet helden ontstaan.
Maar zwakte wordt door ons niet verheerlijkt. Wij roepen op tot goedhartigheid en menselijkheid.
Mededogen moet zijn plaats terugkrijgen in de kunst!
Mededogen, dat is de zwakte van anderen begrijpen en deze samen overwinnen.
Mededogen is geen sentimentaliteit.
Het is de Vrijheid, die met ontblote borst op de barricaden staat en het kind in elk van ons verdedigt!
U zegt dat kunst alleen is weggelegd voor wie slim is en houdt van intellectueele spelletjes? Dat er geen plaats meer is voor echte impact, dat je voor sterke emoties in Hollywood moet zijn? Dat is niet waar! Want dan zou kunst betekeningsloos en koud zijn, niet in staat een helpende hand uit te reiken.
Kunst is geen abstract spel, maar een avontuur; geen koude ratio ratio, maar levende emotie. De kunstenaar is geen mentor of leraar, maar een vriend; geen genie, maar een medeplichtige. We moeten geen didactische sociale projecten opvoeren, maar mensen helpen zichzelf niet langer te vrezen, zichzelf te aanvaarden en te groeien. De maatschappij bestaat uit mensen. Alleen door hen te helpen in hun zoektocht naar zelftransformatie, veranderen we de maatschappij. Een andere weg is er niet.